Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 18 oppslagsord

vertikal 1

substantiv hankjønn

Opphav

av vertikal (2

Tyding og bruk

  1. loddrett linje
  2. i slalåm: samanstilling av minst tre vertikalportar

vertikal 2

adjektiv

Opphav

avleiing av latin vertex, sjå verteks; nylatinsk

Tyding og bruk

  1. loddrett, motsett horisontal (2
    Døme
    • dra ei vertikal linje på grunnlinja;
    • ein vertikalt delt tomannsbustadsjå vertikaldelt
  2. som gjeld oppstigande ledd
    Døme
    • dei vertikale ledda i ei produksjonskjede frå råvare til ferdigprodukt

baluster

substantiv hankjønn

Uttale

balusˊter

Opphav

gjennom fransk, frå italiensk; av gresk balaustion ‘blomster av granatepletreet’

Tyding og bruk

vertikal søyle eller stolpe (1, 1) i rekkverk med utboga form
Døme
  • flott utforma balustrar

pariserhjul

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

stor, vertikal karusell (1) der publikum sit i gondolar

horisontal 2

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • eit horisontalt plan;
  • ei horisontal linje

gangspel

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

spel (2 med vertikal valse, til dømes nytta til å forhale (1) skip
Døme
  • dra opp eit anker med gangspel

tømmermannspanel

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

dobbel, vertikal bordkledning

gondol

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk; av eldre italiensk gondolar ‘gynge’

Tyding og bruk

  1. lang, smal (venetiansk) robåt
  2. rom eller korg under ballong eller luftskip (for mannskap eller liknande);
    innretning til å frakte noko(n) med taubane;
    hengande stol i vertikal karusell
  3. stativ eller hyller til å stille ut eller ha varer på

loop

substantiv hankjønn

Uttale

lup

Opphav

frå engelsk , opphavleg ‘lykkje’

Tyding og bruk

vertikal, sirkelforma rørsle med fly i lufta;
øving i kunstflyging, det å loope

strekkfisk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. horisontal eller vertikal avstivande bjelke som held ei forskaling, ein vegg og liknande rett
  2. innretning til å stramme vaier eller tauverk med