Nynorskordboka
bremse 1
substantiv hokjønn
brems 2
substantiv hankjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein brems | bremsen | bremsar | bremsane |
| hokjønn | ei bremse | bremsa | bremser | bremsene |
Opphav
frå lågtysk premese, av pramen ‘stogge, trykkje’Tyding og bruk
- innretning til å minke eller stogge farten på eit hjul, ein maskin eller eit køyretøy med
Døme
- trø inn bremsa;
- kvinande bremser;
- toget sette på bremsene;
- blokkeringsfrie bremser
- i overført tyding: noko som seinkar eller stoggar ei utvikling eller ein aktivitet
Døme
- skremsla vart ei effektiv bremse for debatten;
- leiinga har vore ei bremse for samarbeidet
- reiskap med eit band til å stramme kring overleppa på ustyrlege hestar