Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 32 oppslagsord

sole 2

sola

verb

Tyding og bruk

setje sole (1
Døme
  • sole (opp att) skoa sine

sole 3

sola

verb

Opphav

av sol (1

Tyding og bruk

  1. refleksivt: varme, brenne seg i sola
    • sitje og sole seg;
    • bade og sole seg
  2. i overført tyding:
    • sole seg i sin eigen glanstydeleg vise at ein er nøgd med seg sjølv

sole 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt sóli, gjennom lågtysk; frå latin solum ‘grunn, sole’

Tyding og bruk

  1. underside av fot, sko, strømpe
    Døme
    • fotsole;
    • skosole
  2. tilmåta stykke av filt, plast eller liknande til å ha i skotøy
    Døme
    • innleggssole;
    • bruk solar i støvlane dine
  3. nedste del, underlag på noko
    Døme
    • ski med ein sole av plast;
    • grunnmuren kviler på ein sole av betong

platåsko

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sko med høg sole og hæl

ladd 1

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tøffel av ull eller filt;
grov sokk (med stiv sole);

glad 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør norrønt (sólar)glaðan ‘(sole)glad’; samanheng med gla

Tyding og bruk

det å gla;
jamfør soleglad

koturne

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk

Tyding og bruk

sko med høg sole og hæl, nytta på scena av greske tragedieskodespelarar i oldtida

lauparsko

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sko utan særskild sole og hæl, laga av to lêrstykke som er sydde saman frå tåa og attover på begge sidene

flippflopp

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

enkel sandal med flat sole av gummi, plast eller liknande og reim mellom tærne

solegjengar

substantiv hankjønn

Opphav

av sole (1

Tyding og bruk

pattedyr som stig på heile foten; til skilnad frå tågjengar;
i fleirtal: pattedyrgruppa Plantigrada
Døme
  • bjørnen er solegjengar