Nynorskordboka
solskin
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit solskin | solskinet | solskin | solskina |
Tyding og bruk
- (klarvêr med) skin (1) frå sola
Døme
- gå langs elva i solskinet;
- det var pudderføre og solskin
- i overført tyding: lykke og sorgløyse;lys stemning
Døme
- alt er ikkje berre solskin;
- ho var ein person som spreidde solskin