Avansert søk

Nynorskordboka 319 oppslagsord

snakke

snakka

verb

Opphav

av lågtysk snacken, opphavleg lydord

Tyding og bruk

prate, samtale;
jamfør snakkast
Døme
- snakke saman;
- snakke med kvarandre;
- snakke på vegner av fleire;
- det er ikkje noko å snakke om;
- vi snakkar om alvorlege hendingar
skravle
Døme
- snakke i eit køyr;
- snakke seg frå noko;
- ho snakka uavbrote om barndomen sin
bruke taleevna si
Døme
- barnet kunne ikkje snakka enno;
- snakke russisk;
- snakke høgt
drøfte
Døme
- snakke forretningar
sladre
Døme
- dei snakkar om henne over heile byen
brukt i utrop om noko mektig
Døme
- snakk om flaks!
- du snakkar om flott resultat!

Faste uttrykk

snakke bort
leggje lita vekt på (ei sak eller eit emne)
ikkje snakk bort det barnet seier!
snakke etter munnen
jatte med
snakke for seg
argumentere for saka si
seljarane er gode til å snakke for seg
snakke forbi kvarandre
ikkje forstå kvarandre fordi dei snakkar frå ulike utgangspunkt
snakke frampå om
ymte om, byrje å snakke om, nemne
snakke nokon rundt
overtyde, overtale eller narre nokon ved hjelp av snakk;
rundsnakke
snakke nokon til rette/rettes
snakke nokon til fornuft;
irettesetje
snakke over seg
tale i ørska
snakke til
- vende seg til
  politikaren snakkar til heile landet
- irettesetje
  det nytta ikkje å snakke til bråkmakarane
snakke ut
seie noko som ligg ein på hjartet
dei snakka ut om det dei hadde opplevd

språkkunnskap

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

evne til å snakke, skrive og forstå eit språk
Døme
- lesing er bra for å auke språkkunnskapen
kunnskap om språk
Døme
- språkkunnskap som skulefag

språkkompetanse

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kompetanse (1) på å snakke, skrive og forstå eit språk

språk

substantiv inkjekjønn

Opphav

av lågtysk sprake

Tyding og bruk

system nytta av menneske for å uttrykkje seg og kommunisere;
menneskeleg tale
Døme
- språket skil mennesket frå dyra
- - allmennspråk
  - barnespråk
  - skriftspråk
  - talespråk
  - teiknspråk
variant av språk (1) brukt av ei folkegruppe eller i eit geografisk område;
mål (2, 2);
tungemål
Døme
- klassiske språk;
- snakke fleire framande språk;
- norsk er eit språk med mange dialekter
språkbruk, uttrykksmåte
Døme
- juridisk språk;
- granske språket til Garborg;
- opposisjonen brukte eit kraftig språk
uttrykksmiddel som minner om språk (1)
Døme
- fuglane har sitt eige språk;
- språket i musikken
brukt som etterledd i samansetningar: system for kommunikasjon
- - kodespråk
  - kroppsspråk
brukt som etterledd i samansetningar: enkelt setning
- - ordspråk
  - valspråk

Faste uttrykk

snakke same språket
leggje det same i orda og omgrepa, forstå kvarandre
politikarane snakkar ikkje same språket som veljarane
tale sitt tydelege/eige språk
vise noko tydeleg
desse tala taler sitt tydelege språk;
bileta talte sitt eige språk
ut med språket
sei det du veit

i utide

Tyding og bruk

på ei ulagleg tid;

utan føremål eller grunn;

Sjå: utid

Døme

snakke i utide

utpust

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å puste ut;

Faste uttrykk

på innpust og utpust
ubrote og intenst
snakke på innpust og utpust;
ho fortel engasjert på innpust og utpust

utid

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

ulagleg tidspunkt

Døme

skje på ei utid

Faste uttrykk

i tide og utide
heile tida;
støtt og stadig
dei kjem innom i tide og utide;
mase i tide og utide
i utide
på ei ulagleg tid;
utan føremål eller grunn
snakke i utide

utestemme

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

røyst med høgt lydnivå;
til skilnad frå innestemme (1)
Døme
- ungane lærte å snakke med både innestemme og utestemme
i overført tyding: tydeleg språkbruk

snakke ut

Tyding og bruk

seie noko som ligg ein på hjartet;

Sjå: snakke

Døme

dei snakka ut om det dei hadde opplevd

snakke til

Tyding og bruk

Sjå: snakke

vende seg til
Døme
- politikaren snakkar til heile landet
irettesetje
Døme
- det nytta ikkje å snakke til bråkmakarane

Resultater per side: