Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

romantikar

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk eigenleg ‘romanforfattar’; sjå romantisk

Tyding og bruk

person som dyrkar romantikk (1)
drøymar, svermar;
røyndomsfjern person

gruble

grubla

verb

Opphav

av lågtysk grubeln, opphavleg ‘grave’

Tyding og bruk

vere i djupe tankar;

tenkje grundig;

spekulere (1), grunde, gruvle (

Døme

eg grubla lenge over det som hadde skjedd;
gå og gruble på vanskelege spørsmål

brukt som adjektiv
- ein grublande romantikar