Nynorskordboka
romantikar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein romantikar | romantikaren | romantikarar | romantikarane |
Opphav
frå tysk eigenleg ‘romanforfattar’; sjå romantiskTyding og bruk
- person som dyrkar romantikk (1)