Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 74 oppslagsord

posisjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin av ponere ‘stille, setje’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • i ein vanskeleg posisjon;
    • få ein posisjon i samfunnetfå ei framståande stilling, svinge seg opp, stige i gradene
  2. stad (til sjøs eller i lufta) der eit fartøy er på eit visst tidspunkt, fastsett med peileinstrument

halde skansen

Tyding og bruk

halde på ein posisjon;
Sjå: skanse
Døme
  • partiet ser ut til å halde skansen

brøyte seg rydning

Tyding og bruk

setje seg sjølv i ein betre posisjon;
Sjå: rydning
Døme
  • bandet brøyta seg rydning på hitlistene

sitje i glashus

Tyding og bruk

vere i ein posisjon der ein lett kan få kritikk;
Sjå: glashus
Døme
  • bør ein ikkje vere varsom med å rope ‘raudt kort’ når ein sjølv sit i glashus

vere noko

Tyding og bruk

ha ein viktig eller sentral sosial posisjon;
Sjå: nokon
Døme
  • alle som er noko i musikkbransjen, kom på hagefesten

få fornya tillit

Tyding og bruk

få fortsetje i same posisjon, stilling eller gruppe som før;
bli vald igjen;
Sjå: fornye
Døme
  • få fornya tillit i regjering;
  • trenaren fekk fornya tillit etter førre sesong

attende i folden

Tyding og bruk

attende til sin rettmessige plass eller posisjon;
Sjå: fold
Døme
  • ho er endeleg attende i folden

sitje i klisteret

Tyding og bruk

vere fanga;
vere i ein svært ugunstig posisjon;
Sjå: klister
Døme
  • dei gjorde noko ulovleg, og no sit dei i klisteret

fast grunn under føtene

Tyding og bruk

Sjå: grunn
  1. beina på landjorda (etter ei tid til sjøs)
    Døme
    • det vart berre nokre timar med fast grunn under føtene
  2. i overført tyding: trygg stad, tilstand eller posisjon
    Døme
    • ungdommen treng å ha fast grunn under føtene

stå i frontlinja

Tyding og bruk

vere eller arbeide i ein utsett posisjon;