Nynorskordboka
rulle 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei rulle | rulla | ruller | rullene |
Opphav
frå lågtysk; opphavleg latin rotula ‘lite hjul’Tyding og bruk
- vals(ar) til å glatte tøy med
Døme
- handrulle
- liste over vernepliktige
Døme
- stå i rullene
Faste uttrykk
- full rullei slang: full fres, full fart