Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

krite 1

krita

verb

kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

streke opp eller teikne med krit (2, 2)
Døme
- krita opp ein paradis på asfalten
stryke over eller smørje med kritblanding
Døme
- krite fjøset

krite 2

krita

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

Tyding og bruk

Døme

dei måtte krite mat

krite 3

krita

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

jamfør lågtysk krete ‘skar, snitt’

Tyding og bruk

krisle, kritle

krisla, kritla

verb

Opphav

truleg av krite (

Tyding og bruk

klø (2), kitle (1)

Døme

skjegget krislar;
det krislar i halsen

krit 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av lågtysk krite; frå latin creta, opphavleg ‘jord frå Kreta’

Tyding og bruk

kvit eller lysegrå kalkstein frå krittida
stykke av krit (2, 1)
Døme
- skrive med krit på tavla
teiknekrit