Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

jule

jula

verb

Opphav

same opphav som gyrde (2

Tyding og bruk

gje juling;
Døme
  • jule opp nokon

rise 2

risa

verb

Opphav

av ris (3

Tyding og bruk

juling

substantiv hokjønn

Opphav

av jule

Tyding og bruk

  1. det å gje nokon fleire slag (og spark), til dømes som straff eller av sinne;
    Døme
    • få juling;
    • gje nokon juling
  2. hard behandling;
    hard påkjenning
    Døme
    • partileiaren måtte tole mykje juling på landsmøtet

Faste uttrykk

  • som juling
    brukt forsterkande: svært, enormt;
    som berre det
    • han var stygg som juling;
    • skogen veks som juling;
    • det gjekk som berre juling

sitje glums

Tyding og bruk

i folketrua: sitje oppe om (jule)natta for å ta varsel om den ein skal bli gift med;
Sjå: glums

banke 2

banka

verb

Opphav

lydord, intensivform av norrønt banga ‘slå, hamre’

Tyding og bruk

  1. svinge, bevege hand eller reiskap raskt mot noko og treffe;
    Døme
    • banke på døra;
    • banke teppet for støv
  2. lage (rytmiske) lydar eller signal;
    Døme
    • motoren bankar;
    • hjartet banka raskt
  3. Døme
    • bli banka opp;
    • dei banka han skikkeleg
  4. i overført tyding: formidle ein bodskap gjentekne gonger
    Døme
    • banke kunnskap inn i elevane

Faste uttrykk

  • bank i bordet
    (sagt samstundes som ein bankar på noko av tre) motverke at ei optimistisk ytring utfordrar overnaturlege makter slik at hellet snur
    • alt har, bank i bordet, gått problemfritt;
    • eg skulle banka i bordet då eg sa det
  • banke på
    • kakke på dør, port eller liknande med fingerknokane for å signalisere at ein ynskjer å kome inn
      • dei opna da eg banka på
    • i overført tyding: vende seg til nokon; kome; oppsøkje
      • nye ungdomskull bankar på og treng arbeid;
      • store ungdomskull bankar på og vil ha arbeid

nyttårshelsing, nyårshelsing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

helsing (2) i høve årsskiftet
Døme
  • dei sende oss dei beste jule- og nyttårshelsingar

smørje 2

smørja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt smyrja; av smør

Tyding og bruk

  1. gni, kline, stryke utover
    Døme
    • smørje smør på brødskiva;
    • smørje salve på såret;
    • smørje kjeks, mat
    • setje inn med smurning
      • smørje ski, sko;
      • smørje seg inn med solkrem;
      • smørje seg med tolmodvere tolmodig;
      • smørje på ei brødskive
  2. ha smørjemiddel på
    Døme
    • smørje eit lager, ein lås, ein sykkel
  3. Døme
    • smørje ein opp;
    • smørje til ein
  4. gje stikkpengar, mute
    Døme
    • vi måtte smørje dørvakta før vi slapp inn
  5. lage noko i ein fart
    Døme
    • smørje opp eit gjerde i ein fei;
    • smørje saman eit målarstykke

Faste uttrykk

  • gå som smurt
    skje lett og raskt
  • smørje seg bort
    ha på feil skismurning
  • smørje tjukt på
    overdrive

mykje 2, myke

mykja, myka

verb

Opphav

norrønt mýkja; av mjuk

Tyding og bruk

  1. gjere mjuk eller mjukare;
    Døme
    • mykje seg opp
  2. Døme
    • mykje opp nokon

hyde

hyda

verb

Opphav

norrønt hýða; jamfør hud

Tyding og bruk

  1. setje hud på
  2. Døme
    • eg skal hyde deg så du skal kjenne det i 14 dagar!

Faste uttrykk

  • hyde seg
    gro att, få ny hud

glums

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tagal, stirande person

Faste uttrykk

  • sitje glums
    i folketrua: sitje oppe om (jule)natta for å ta varsel om den ein skal bli gift med