Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

døypar

substantiv hankjønn

Opphav

av døype

Tyding og bruk

person som døyper
Døme
  • feire sankthans til minne om døyparen Johannes
Artikkelside

døype

døypa

verb

Opphav

norrønt deypa ‘duppe’, samanheng med djup (2; duppe (2 og dåp

Tyding og bruk

  1. ta opp i den kristne kyrkja ved å ause vatn på eller dukke i vatn;
    Døme
    • eg døyper deg i namnet åt Faderen og Sonen og Den heilage ande;
    • la seg døype;
    • vere døypt og konfirmert i kyrkja
  2. innvie ved ein seremoni
    Døme
    • døype båten i sjampanje;
    • dei nye soldatane vart døypte
  3. gje namn
    Døme
    • han vart døypt Emil;
    • slåtten vart døypt Fjellbrura
  4. Døme
    • døype nokon i snø
Artikkelside

atterdøypar

substantiv hankjønn

Opphav

av atter (2 og døypar

Tyding og bruk

tilhengjar av eit protestantisk kyrkjesamfunn som forkastar barnedåp og praktiserer atterdåp;
Artikkelside