Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

substantiv hokjønn

tendens innanfor åndslivet i eit samfunn

substantiv hokjønn

substantiv inkjekjønn

norrønt barn; samanheng med bere (

avkom etter menneske i første leddet;
unge
Døme
- få barn;
- foreldre og barn
foster (1);
nyfødd barn
Døme
- fø eit velskapt barn;
- det står bra til med mor og barn
person som ikkje er vaksen (2, 1);
person som ikkje har nådd myndigalder
Døme
- uskuldig som eit barn;
- av barn og fulle folk får ein høyre sanninga;
- filmen er ikkje tillaten for barn
person i forhold til ei trus- eller åndsretning
Døme
- Guds barn
- - blomsterbarn
  - soknebarn
umogen, naiv person
Døme
- han er eit stort barn

substantiv hankjønn

åndsretning i renessansen med det målet å skape ein verdsleg og menneskeleg kultur med førebilete i gresk og romersk oldtid
livssyn med vekt på eigenverdien hos mennesket og verdiar som fridom, rett og sanning

substantiv hankjønn

av gresk sophia ‘visdom’ av sophos; sjå -sof

brukt til å lage substantiv som står for ei lære, åndsretning og liknande; til dømes antroposofi, filosofi og teosofi

substantiv hankjønn

åndsretning som legg vekt på kjensler, fantasi og fri utfalding for individet, og som viser sterk interesse for det nasjonale og folkelege, rådande i Europa frå slutten av 1700-talet til midten av 1800-talet
Døme
- nasjonalromantikk
røyndomsflukt, svermeri;
idyllisk kjærleik