Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 96 oppslagsord

monopol

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå gresk , av mono- og polein ‘selje, handle’; jamfør mono-

Tyding og bruk

  1. marknadssituasjon der det på tilbodssida berre finst éin seljar eller produsent;
    Døme
    • ha monopol på noko;
    • skaffe seg monopol på noko
  2. seljar, produsent som er aleine på ein marknad
  3. i overført tyding: det å vere den einaste som har rett til å gjere eller utnytte noko

Faste uttrykk

  • ha monopol på sanninga
    meine at ein er aleine om i vite sanninga
    • han trur han har monopol på sanninga
Artikkelside

næringsvit, næringsvett

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

forstand på eller dugleik til å skaffe seg økonomisk føremon
Artikkelside

løyse

løysa

verb

Opphav

norrønt leysa, av lauss ‘løs’

Tyding og bruk

  1. gjere laus frå eit feste
    Døme
    • løyse ein båt;
    • løyse kyrne
  2. gjere fri frå skyldnad, tvang eller liknande
    Døme
    • løyse nokon ut av ein vanskeleg situasjon
  3. gjere lausare eller romslegare;
    opne
    Døme
    • løyse ein knute;
    • han løyste på snippen;
    • ho løyser grepet
  4. gje fritt løp;
    fyre av
    Døme
    • løyse eld;
    • dei løyste skot
  5. blande eit stoff i væske så det dannar seg ei einsarta blanding;
    Døme
    • løyse ein tablett i vatn
  6. finne svar eller forklaring på
    Døme
    • løyse ei gåte;
    • løyse kryssord;
    • ho løyser likninga;
    • dei løyste oppgåva
  7. greie opp i;
    ordne
    Døme
    • dei løyste problemet
  8. skaffe seg ved å betale for;
    kjøpe
    Døme
    • løyse billett;
    • krevje at hobbyfiskarar løyser fiskekort

Faste uttrykk

  • løyse av
    kome i staden for;
    ta over etter;
    avløyse (1)
    • dagskiftet løyser av nattskiftet klokka sju
  • løyse inn
    betale for å få att eit verdipapir, eit pant eller liknande
    • løyse inn ein veksel;
    • løyse inn klokka hos pantelånaren
  • løyse opp
    • få eitt stoff til å blande seg med eit anna stoff, særlig ei væske, slik at blandinga blir einsarta
      • løyse opp salt i vatn
    • få til å dele seg opp i mindre einingar
      • politiet løyste opp demonstrasjonen
    • få til å bli mindre stiv, stram, spend eller liknande;
      gjere meir fleksibel
      • løyse opp stive kroppar;
      • ho er flink til å løyse opp stemninga
  • løyse seg opp
    • om stoff: blande seg med eit anna stoff, særlig ei væske, slik at blandinga blir einsarta
      • sukkeret løyste seg opp
    • smuldre opp;
      bli borte
      • skodda løyste seg opp;
      • køen har løyst seg opp
  • løyse seg
    • om stoff: blande seg med eit anna stoff, særlig ei væske, slik at blandinga blir einsarta
      • sukkeret løyser seg i varmt vatn
    • om konflikt, problem eller liknande: bli fjerna eller gå i orden
      • problemet løyste seg sjølv
  • løyse ut
    • betale ut ein medeigar for å ta over parten hans
      • ho løyste ut syskena etter at faren døydde
    • setje i gang;
      utløyse (2)
      • løyse ut eit skred;
      • innbrotet løyste ut alarmen
    • la kome til uttrykk;
      forløyse (2, 2)
      • løyse ut evnene sine
Artikkelside

løysing 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt leysing, av leysa ‘løyse, frigje’; jamfør løyse

Tyding og bruk

  1. det å gjere laus eller fri frå noko
  2. det å fyre av;
    jamfør løyse (4)
    Døme
    • løysing av skot
  3. det å løyse (5) eller bli løyst opp (i væske)
    Døme
    • løysing av sukker i vatn
  4. Døme
    • basiske løysingar
  5. det å finne svar eller forklaring på noko;
    jamfør løyse (6)
    Døme
    • spørsmålet krev ei løysing
  6. svar eller forklaring på noko;
    resultat
    Døme
    • ei enkel løysing;
    • finne ei løysing på mysteriet
  7. praktisk ordning eller måte å gjere noko på
    Døme
    • finne ei heilskapleg løysing;
    • finne ei god løysing i eldreomsorga
  8. det å skaffe seg ved å betale
    Døme
    • løysing av billett om bord på toget
Artikkelside

kommunevåpen

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

heraldisk våpen (3) som ein kommune kan skaffe seg
Artikkelside

lykkeriddar, lukkeriddar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som freistar å skaffe seg rikdom (og lykke) utan å gjere ein stor innsats;
Artikkelside

lykkejeger, lukkejeger

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som freistar å skaffe seg rikdom (og lykke) utan å gjere ein stor innsats;
Artikkelside

leggje seg til

Tyding og bruk

Sjå: leggje
  1. bli liggjande til sengs
  2. skaffe seg
    Døme
    • leggje seg til uvanar
Artikkelside

kåk

substantiv hankjønn

Opphav

frå svensk; same opphav som kak

Tyding og bruk

  1. dårleg husvære;
    Døme
    • skaffe seg ein kåk
  2. livleg fest
    Døme
    • Torleiv har kåk når foreldra er borte
Artikkelside

hente 2

henta

verb

Opphav

norrønt heimta, opphavleg ‘føre heim’

Tyding og bruk

  1. gå etter og ta med seg tilbake
    Døme
    • hente posten;
    • hente ved;
    • hente nokon på stasjonen;
    • hente hjelp
  2. skaffe seg, få, vinne
    Døme
    • plantene hentar næring frå jorda;
    • det var lite å hente der;
    • hente heim medaljar
  3. leite fram;
    ta, plukke, samle
    Døme
    • stoffet er henta frå aviser

Faste uttrykk

  • hente inn
    • samle inn, skaffe;
      innhente (1)
      • hente inn tilbod;
      • hente inn informasjon
    • ta igjen, ta att;
      innhente (2)
      • hente inn forspranget
  • hente seg inn
    samle seg etter ei påkjenning;
    kome i normal gjenge att
  • hente ut
    ta ut frå ein stad eller ei kjelde
    • dei vart henta ut frå den flaumramma dalen;
    • hente ut informasjon frå ferdsskrivaren
Artikkelside
Side 4 av 10