Avansert søk

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

adjektiv

også vertikal

nylatin; av latin vertex ‘virvel, isse’, av vertere ‘vende’

loddrett;
motsatt horisontal (2
Eksempel
- en vertikal akse, linje;
- en vertikalt delt tomannsbolig – se vertikaldelt
som gjelder oppstigende ledd
Eksempel
- de vertikale leddene i en produksjonskjede fra råvare til ferdigprodukt
- som adverb:
  samarbeide horisontalt og vertikalt

adjektiv

avleiing av latin vertex, sjå verteks; nylatinsk

loddrett, motsett horisontal (2
Døme
- dra ei vertikal linje på grunnlinja;
- ein vertikalt delt tomannsbustad – sjå vertikaldelt
som gjeld oppstigande ledd
Døme
- dei vertikale ledda i ei produksjonskjede frå råvare til ferdigprodukt

substantiv hankjønn

latin vertex ‘kvervel, isse, topp’ av vertere ‘vende’

i matematikk: topp-punkt