Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 37 oppslagsord

pålegg

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • lønspålegg
  2. (skive av) ost, kjøt eller liknande som ein legg på smørbrød
    Døme
    • smørbrødpålegg;
    • kjøtpålegg
  3. Døme
    • etter pålegg frå departementet;
    • få, gje pålegg om
Artikkelside

påleggje, pålegge

påleggja, pålegga

verb

Tyding og bruk

gje påbod, ordre om;
dømme til
Døme
  • påleggje ekstraskatt;
  • påleggje straff
Artikkelside

lojal

adjektiv

Opphav

gjennom fransk, frå latin; same opphav som legal

Tyding og bruk

  1. trufast mot ein person, ei gruppe, ein institusjon eller ei sak;
    motsett illojal
    Døme
    • ei lojal veninne;
    • dei var lojale mot arbeidsplassen;
    • lojale veljarar
    • brukt som adverb
      • rette seg lojalt etter pålegg frå styresmaktene
  2. Døme
    • lojale undersåttar
Artikkelside

peanøttsmør

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

pålegg av mosa peanøtter
Artikkelside

ostesmørbrød

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. smørbrød med ost som pålegg
  2. steikt eller grilla brødskive med smelta ost
Artikkelside

ost

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt ostr

Tyding og bruk

  2. næringsmiddel av ostemasse eller innkokt myseblanding som til dømes blir brukt som pålegg
    Døme
    • ein kvit ost;
    • ha ost på ei brødskive;
    • eit stykke ost;
    • yste ost
Artikkelside

oksetunge

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. tunge på eller av okse (1)
    Døme
    • ha oksetunge som pålegg i jula
  2. fleirårig plante i rubladfamilien med blåfiolette blomstrar;
    Anchusa officinalis
Artikkelside

ordre

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå latin ordo ‘orden’; same opphav som orden

Tyding og bruk

  1. Døme
    • gje ordre om noko;
    • lystre ordre
  2. tinging på varer
    Døme
    • fabrikken fekk ein stor ordre frå utlandet;
    • seie opp ein ordre

Faste uttrykk

  • i ordre
    (vare) som er bestilt og i ferd med å bli gjort klar
    • ha skip i ordre
  • ståande ordre
    ordre som gjeld heile tida
  • til eigen ordre
    (sjekk, verdibevis) som skal betalast ut til ein sjølv
Artikkelside

ordinere

ordinera

verb

Opphav

av latin ordinare, av ordo ‘orden’

Tyding og bruk

  1. vigsle til prest eller biskop
  2. gje pålegg om, skrive ut ein kur eller eit legemiddel
    Døme
    • legen ordinerte diett
Artikkelside

legg 3

substantiv inkjekjønn

Opphav

av leggje

Tyding og bruk

  1. pressa eller sydd brett eller fald på klede, særleg til pynt
    Døme
    • blusen har legg på framstykket
  2. samling av ark som det er skrive noko på
    Døme
    • eit legg med sakspapir
  3. brukt som sisteledd i samansetningar: det å leggje;
    i ord som førelegg, motlegg og pålegg
Artikkelside
Side 1 av 4