Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

ordførar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som fører ordet på vegner av ei gruppe, til dømes i ei nasjonalforsamling;
jamfør saksordførar
øvste tillitsvalde i ein norsk kommune
Døme
- ordføraren i Stavanger

ordførarkjede

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kjede som ein ordførar ber ved visse høve

ordførarkandidat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kandidat (1) til å bli ordførar (2)

bolk

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt bǫlkr, balkr

Tyding og bruk

del, stykke
Døme
- dele arbeidet i to bolkar;
- lovboka er skipa i ti bolkar
viss avgrensa tid;
periode (1);
jamfør tidbolk
Døme
- vere ordførar ein bolk
skiljevegg eller planke mellom to rom
Døme
- bolk mellom båsane

setjeordførar, setteordførar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

særskild ordførar som blir sett til å leie kommunestyremøta når korkje ordføraren eller varaordføraren kan vere til stades

fylkesordførar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ordførar for ein fylkeskommune

borgarmeister

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

om eldre eller utanlandske forhold: leiar for administrasjonen i ein by (svarer ofte til ordførar eller rådmann)

Døme

borgarmeisteren i Berlin