Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 31 oppslagsord

meister

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt meistari, gjennom lågtysk og gammalfransk, frå latin; same opphav som magister

Tyding og bruk

  1. rettleiar eller lærar i noko
    Døme
    • den herre og meister som han var sett til å tene
  2. sjølvstendig handverkar med meisterbrev
    Døme
    • lærling, svein og meister
  3. person som er særs dyktig i noko;
    ein som er best i noko;
    Døme
    • øving gjer meister;
    • vere ein meister på piano;
    • ho er ein meister til å fortelje;
    • bli norsk meister på 800 m
  4. brukt som etterledd i samansetningar: person som leier eller har oppsyn med noko

Faste uttrykk

  • vere meister for
    vere opphavsmann til;
    greie
    • han var meister for den beste nynorske kortprosaen
Artikkelside

olympisk

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som gjeld eller høyrer til ein olympiade
    Døme
    • vere olympisk meister;
    • olympisk gullmedalje;
    • tenne den olympiske elden
  2. i mytologi: som gjeld dei greske gudane som budde på fjellet Ólymbos
    Døme
    • dei olympiske gudane

Faste uttrykk

  • dei olympiske ringane
    symbol for olympiske leikar med fem ringar i ulike fargar som står for venskap mellom dei fem verdsdelane
  • olympiske leikar
    internasjonalt idrettsstemne som blir halde kvart fjerde år, sommar og vinter, på skiftande stader;
    olympiade;
    forkorta OL
Artikkelside

kule 1

substantiv hokjønn

Opphav

av tysk Kugel

Tyding og bruk

  1. geometrisk lekam der kvart punkt på overflata har same avstanden frå midtpunktet i lekamen
  2. stor eller liten, hol eller massiv lekam som liknar ei kule (1, 1)
  3. Døme
    • kulene peip rundt øyra;
    • bli råka av ei kule
  4. Døme
    • bli norsk meister i kule

Faste uttrykk

  • gå/kome som ei kule
    røre seg i stor fart
    • ho kom som ei kule på oppløpet;
    • den nye bilen går som ei kule
  • sitje som ei kule
    fungere perfekt
    • sluttpoenget sat som ei kule
Artikkelside

vere meister for

Tyding og bruk

vere opphavsmann til;
greie;
Sjå: meister
Døme
  • han var meister for den beste nynorske kortprosaen
Artikkelside

meistre

meistra

verb

Opphav

av meister

Tyding og bruk

  1. rå med;
    ha tak på;
    greie;
    vere herre over
    Døme
    • meistre vanskane;
    • dei meistra ikkje situasjonen;
    • meistre ein vill hest
  2. kunne (bruke) fullt ut
    Døme
    • meistre eit fag;
    • ho meistrar teknikken;
    • meistre engelsk skriftleg og munnleg
Artikkelside

meisterstykke

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. framifrå arbeid eller prestasjon
    Døme
    • eit diplomatisk meisterstykke
  2. om eldre forhold: prøvearbeid som ein svein (2) måtte gjere for å bli meister (2)
Artikkelside

meisterprøve

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

prøve som ein svein (2) må gjere for å bli godkjend som meister (2)
Artikkelside

maestro

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk ‘meister’

Tyding og bruk

(heiderstittel for) røynd og dyktig dirigent, komponist eller musikklærar
Artikkelside

mulla

substantiv hankjønn

Opphav

frå arabisk ‘lærar, meister’

Tyding og bruk

islamsk ærestittel for skriftlærd person eller åndeleg leiar
Artikkelside

magister

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av magis ‘meir’, samanheng med magnus ‘stor’; same opphav som meister

Tyding og bruk

person med magistergrad
Artikkelside
Side 1 av 4