Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

marine

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; jamfør marin

Tyding og bruk

  1. særleg i bunden form eintal: krigsflåten med materiell, personar og institusjonar;
    Døme
    • ein kaptein i marinen;
    • Marinen og Kystvakta utgjer til saman Sjøforsvaret
  2. målarstykke med motiv frå havet
Artikkelside

marin

adjektiv

Opphav

frå latin , av mare ‘hav’

Tyding og bruk

som gjeld havet
Døme
  • marine planter

Faste uttrykk

  • marin grense
    høgaste nivået havet hadde etter siste istid
Artikkelside

listing 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å føre liste (1
Døme
  • listing av marine arter
Artikkelside

listeføring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å listeføre
Døme
  • listeføring av marine arter
Artikkelside

armé, arme 1

substantiv hankjønn

Uttale

armeˊ

Opphav

gjennom fransk, av mellomalderlatin armata ‘krigsstyrke’; samanheng med armere

Tyding og bruk

  1. om utanlandske forhold: samla krigsmakt på land; jamfør hær (1);
    til skilnad frå marine (1) og luftforsvar
    Døme
    • Den raude armé;
    • den franske armé
  2. større hærstyrke under sams kommando (3) med evne til å utføre sjølvstendige militære operasjonar
    Døme
    • 8. armé
  3. i overført tyding: stor mengd, hop (1)
    Døme
    • kontoret var utstyrt med ein liten armé av sekretærar
Artikkelside

sjøkrigsstell

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Artikkelside