Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

kollektiv 1

substantiv inkjekjønn

Uttale

kålˊektiv; kålektiˊv

Opphav

jamfør kollekt

Tyding og bruk

  1. gruppe menneske som har ein fellesskap, til dømes gjennom å eige noko saman eller arbeide mot eit felles mål
    Døme
    • eit kollektiv av musikarar
  2. gruppe menneske med felles hushaldning;
    Døme
    • leve i kollektiv
  4. i grammatikk: ord eller ordform som samlar eit mangfald til ei eining
    Døme
    • substantivet ‘folk’ er eit kollektiv
Artikkelside

kollektiv 2

adjektiv

Opphav

av latin ‘samla (saman)'; jamfør kollekt

Tyding og bruk

  1. som gjeld ei heil gruppe;
    Døme
    • kollektivt ansvar;
    • kollektiv oppgåveløysing;
    • kollektivt transporttilbod;
    • kollektiv trygging av landet i ei forsvarspakt
  2. i grammatikk: som samlar eit mangfald til ei eining
    Døme
    • kollektive substantiv som ‘folk’
Artikkelside

produksjonspremie

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ekstra godtgjersle for høg produksjon;
kollektiv premieløn;
Artikkelside

pensjonsforsikring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

forsikring som sikrar utbetaling over fleire år;
Døme
  • kollektiv eller individuell pensjonsforsikring
Artikkelside

kollektivitet

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å vere kollektiv (2, 1)
Døme
  • skape grunnlag for kollektivitet og lokal identitet
Artikkelside

kollektivbruk

substantiv inkjekjønn

Opphav

av kollektiv (1 og bruk (2

Tyding og bruk

stort gardsbruk som byggjer på felles innsats av bøndene med omsyn til arbeid og kapital og deling av overskotet;
jamfør kolkos
Døme
  • kollektivbruka i det tidlegare Sovjetunionen
Artikkelside

bilkollektiv

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

samanslutning der fleire eig og deler utgifter til eit visst tal bilar;
Artikkelside

dixieland

substantiv inkjekjønn

Uttale

diksilænˊn

Opphav

frå engelsk; av namnet Original Dixieland Jazz Band, der Dixie(land) er ei nemning for sørstatane i USA

Tyding og bruk

jazzstil frå New Orleans, med kollektiv improvisasjon og inga markering av etterslaga
Døme
  • norske plater med dixieland
Artikkelside

gruppelivstrygding

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kollektiv livstrygding (særleg innanfor eit fagforbund eller liknande)
Artikkelside

demonstrasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av demonstrere

Tyding og bruk

  1. presentasjon av korleis noko fungerer eller skal gjerast
    Døme
    • demonstrasjon av utstyr;
    • praktisk demonstrasjon av framgangsmåten
  2. åtferd som uttrykkjer meining, kjensle eller eigenskap;
    handling som tydeleg uttrykkjer støtte eller avstand til ei sak
    Døme
    • ein demonstrasjon av makt og styrke;
    • konserten er ein demonstrasjon av den særeigne musikkstilen til artisten;
    • utmeldinga var ein demonstrasjon mot styrevedtaket
  3. opptog, møte eller liknande for å uttrykkje støtte eller protest;
    kollektiv meiningsytring om ei bestemd sak
    Døme
    • meir enn 8000 personar var med i demonstrasjonen;
    • ein fredeleg demonstrasjon;
    • demonstrasjonar mot regjeringa
Artikkelside
Side 1 av 2