Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

koffert

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå fransk; av gresk kophinos ‘korg’

Tyding og bruk

stor, kasseforma behaldar med handtak, brukt til personleg bagasje på reiser
Døme
  • pakke kofferten;
  • ein koffert med hjul

Faste uttrykk

  • bu i koffert
    stadig vere på reisefot
  • tenkje koffert
    tolke noko i seksuell retning
Artikkelside

pakke ut

Tyding og bruk

ta ut av koffert, kasse, bagasjerom eller liknande;
tømme for bagasje eller lagra ting;
Sjå: pakke
Døme
  • pakke ut av bilen;
  • pakke ut kofferten
Artikkelside

pakke 2

pakka

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. sveipe i papir eller leggje i eske, kasse eller liknande;
    Døme
    • pakke gåver i gråpapir
  2. leggje eigedelar saman i behaldar, lagringsrom eller liknande;
    fylle behaldar med ting for transport
    Døme
    • pakke i esker;
    • skund deg å pakke;
    • pakke sekken;
    • dei pakka bilen og køyrde til fjells
  3. presse saman;
    gjere tettare
    Døme
    • eit godt pakka lag av pukk

Faste uttrykk

  • pakke i hop
    • samle og leggje i ei veske, kasse eller liknande;
      rydde og leggje bort
      • pakke i hop sakene sine
    • avslutte ei verksemd;
      gje opp
      • viss vi ikkje får fleire kundar, kan vi like godt pakke i hop
  • pakke inn
    • leggje omslag omkring
      • ho pakkar inn gåva
    • gjere bodskap utydeleg;
      tilsløre
      • pakke inn orda sine i bomull
  • pakke ned
    leggje utstyr ned i esker eller liknande, for transport eller lagring;
    rydde unna
    • pakke ned vinterkleda
  • pakke opp
    åpne (ei pakke)
    • ho pakka opp gåva
  • pakke saman
    • samle og leggje i ei veske, kasse eller liknande
      • pakke saman sakene sine
    • avslutte ei verksemd;
      gje opp
      • viss vi ikkje får fleire kundar, kan vi like godt pakke saman
  • pakke seg
    • samle seg til ein tett masse
      • snøen pakkar seg
    • med retningsadverb: ha seg unna;
      kome seg bort
      • pakk deg ut herfrå!
      • dei fekk ordre om å pakke seg bort
  • pakke ut
    ta ut av koffert, kasse, bagasjerom eller liknande;
    tømme for bagasje eller lagra ting
    • pakke ut av bilen;
    • pakke ut kofferten
Artikkelside

leddik

substantiv hankjønn

Opphav

av lågtysk led(d)eke, diminutiv av lade ‘skrin’

Tyding og bruk

lite, avdelt rom i ei kiste eller ein koffert
Artikkelside

koffertløpar, koffertlaupar

substantiv hankjønn

Opphav

opphavleg om skiturist på hotell, utstyrt med koffert og ikkje ryggsekk

Tyding og bruk

brukt skjemtande om dårleg løpar (i skirenn)
Artikkelside

kofferdam

substantiv hankjønn

Opphav

av engelsk cofferdam ‘vasstett kasse’; samanheng med koffert

Tyding og bruk

  1. tomt vasstett rom i skip til vern mot lekkasje
  2. elastisk gummiplate som skal halde ei tann tørr under behandling
Artikkelside

tenkje koffert

Tyding og bruk

tolke noko i seksuell retning;
Sjå: koffert
Artikkelside

bu i koffert

Tyding og bruk

stadig vere på reisefot;
Sjå: koffert
Artikkelside

handkoffert

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

(mindre) koffert som ein kan bere med seg i handa
Artikkelside

forlaten

adjektiv

Tyding og bruk

som nokon har reist ifrå (eller svikta);
Døme
  • forlatne hus;
  • kjenne seg einsam og forlaten;
  • det stod ein forlaten koffert på perrongen
Artikkelside
Side 1 av 2