Nynorskordboka
koffert
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein koffert | kofferten | koffertar | koffertane |
Opphav
gjennom lågtysk, frå fransk; av gresk kophinos ‘korg’Tyding og bruk
stor, kasseforma behaldar med handtak, brukt til personleg bagasje på reiser
Døme
- pakke kofferten;
- ein koffert med hjul
Faste uttrykk
- bu i koffertstadig vere på reisefot
- tenkje kofferttolke noko i seksuell retning