Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

florin

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk; av flor (2

Tyding og bruk

  1. florentinsk gullmynt frå 1200-talet
  2. forkorta fl
  3. tidlegare britisk mynt verd to shilling

gylden

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk opphavleg med tyding ‘gyllen (mynt)'

Tyding og bruk

  1. eldre gullmynt i tyske statar
  2. tidlegare mynteining i Nederland;
    forkorta fl;
    jamfør florin (2)
    Døme
    • 1 gylden = 100 cent

forint

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom ungarsk, frå italiensk; same opphav som florin

Tyding og bruk

mynteining i Ungarn

fl

forkorting

Opphav

jamfør florin

Tyding og bruk

forkorting for florin (2) og gylden (2)