Nynorskordboka
florin
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein florin | florinen | florinar | florinane |
Opphav
frå italiensk; av flor (2Tyding og bruk
- florentinsk gullmynt frå 1200-talet
- forkorta fl
- tidlegare britisk mynt verd to shilling