Artikkelside

Nynorskordboka

flor 2

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit florfloretflorflora

Opphav

gjennom tysk, frå latin ‘blomster’; samanheng med flora

Tyding og bruk

  1. (rik) bløming;
    mengd av blomstrar
    Døme
    • frukttrea står i flor
  2. i overført tyding: rik utvikling eller utfalding