Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

asen 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt asni; av latin asinus

Tyding og bruk

  1. særleg i bibelspråk: esel
  2. som skjellsord: tosk
    Døme
    • ditt asen du er!
Artikkelside

asen 2

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av ase (1

Tyding og bruk

Artikkelside

ase 1

asa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med jest

Tyding og bruk

bruse opp, gjære;
ese, svelle (opp, ut);
Døme
  • deigen stod og os i bakstetrauet
Artikkelside

esel

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom lågtysk, frå latin asinus; jamfør asen (1

Tyding og bruk

  1. brunt eller grått hovdyr med lange øyre, som er mindre enn ein hest;
    samnemning for villesel og halvesel
    Døme
    • vere sta som eit esel;
    • ri på eit esel
  2. dum person
    Døme
    • ditt esel!
Artikkelside

ase 2

asa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

truleg innverknad frå lågtysk asen ‘gjere sulkete arbeid’ og forelda asne ‘slite’; same opphav som ase (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • mase og ase
  2. Døme
    • ase seg opp;
    • ase seg ut
Artikkelside