Avansert søk

10 treff

Bokmålsordboka 5 oppslagsord

per prokura

Betydning og bruk

etter fullmakt;
forkorting p.p.;

prokurator

substantiv hankjønn

Uttale

prokuraˊtor, i flertall prokuraˊtorer eller prokuratoˊrer

Betydning og bruk

  1. om eldre forhold, ofte nedsettende: sakfører
  2. person som bruker knep;

prokurist

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

person som har prokura;

prokura

substantiv hankjønn eller intetkjønn

Opphav

fra italiensk; av latin procurare ‘sørge for’

Betydning og bruk

fullmakt til å forhandle på en annens vegne, fullmakt til å undertegne dokumenter
Eksempel
  • ha prokura

Faste uttrykk

  • per prokura
    etter fullmakt, forkorting p.p.

p.p.

forkorting

Betydning og bruk

forkorting for per prokura;

Nynorskordboka 5 oppslagsord

prokurator

substantiv hankjønn

Uttale

prokuraˊtor, i fleirtal prokuraˊtorar eller prokuratoˊrar

Tyding og bruk

  1. tidlegare, ofte nedsetjande: sakførar
  2. nedsetjande: person som bruker knep;
    ordkløyvar, luring

prokurist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som har prokura;

per prokura

Tyding og bruk

etter fullmakt;
forkorta p.p.;
Sjå: prokura

p.p.

forkorting

Tyding og bruk

for per prokura; jamfør prokura

prokura

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

frå italiensk ‘fullmakt’; av latin procurare ‘syte for’

Tyding og bruk

fullmakt til å skrive under eller tinge på vegner av (den ansvarlege leiaren for ei) forretningsverksemd
Døme
  • styret kan gje forretningsføraren prokura

Faste uttrykk

  • per prokura
    etter fullmakt; forkorta p.p. og pr.pr.