Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

tore 3

tora

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt þora

Tyding og bruk

  1. våge, ha mot til
    Døme
    • ho torer ikkje (å) svare;
    • berre kom, om du torer;
    • kva vil du, om eg torer spørje?
    • refleksivt (jf òg torast):
      • (ikkje) tore seg til – (ikkje) ha mot til
  2. kunne, finne råd eller utveg til
    Døme
    • det torer vel hende;
    • han torer kome snart – han kjem vel snart
Artikkelside

tore 1

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med norrønt gudenamn Þórr ‘Tor’

Tyding og bruk

lyd som kjem av rask utviding av lufta i samband med lyn
Døme
  • lyn og tore;
  • tora rullar
Artikkelside

salongradikalar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person (frå overklassa) som har radikale meiningar, men som ikkje torer å gå inn for dei når det verkeleg gjeld
Artikkelside

tam

adjektiv

Opphav

norrønt tamr

Tyding og bruk

  1. som er varig tamd; motsett vill (1)
    Døme
    • tamme duer
  2. som er kortvarig tamd;
    som torer nærme seg folk; motsett sky (2, 1)
    Døme
    • ein tam elg, rev
  3. om folk: spak (2, føyeleg;
    i overført tyding: fargelaus, lite spennande
    Døme
    • litt tam stemning
Artikkelside