Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 40 oppslagsord

reist 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt reistr, eigenleg ‘noko vridd’

Tyding og bruk

  1. vidje, kjetting kring sledemei til bremse
Artikkelside

reist 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt hreistr

Tyding og bruk

taklagd lita hudplate utanpå skinnet på fisk;
Døme
  • skrape av reist
Artikkelside

reise 2

reisa

verb

Opphav

norrønt reisa; kausativ til III rise

Tyding og bruk

  1. setje i oppreist stilling, rette opp;
    setje opp
    Døme
    • reise (opp) ein stige;
    • reise eit hus, eit telt
    • refleksivt:
  2. refleksivt: stige, lyfte (seg)
    Døme
    • fjella reiser seg i vêret
  3. stille (på beina)
    Døme
    • reise ein hær
    • skaffe til vegar
      • reise pengar
  4. lage i stand, setje i gang
    Døme
    • reise debatt;
    • reise eit spørsmål – stille
      • reise seg til motstand – gjere motstand

Faste uttrykk

  • reise bust
    bli sinna, protestere
  • reise sak mot
    leggje sak mot, saksøkje
  • reise seg opp
    rette seg opp, stå opp
  • reise seg
    rette seg opp, stå opp
Artikkelside

reise 3

reisa

verb

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. bryte opp, fare av stad, dra (17)
    Døme
    • reise sin veg;
    • reise frå mannen sin – flytte frå
    • gå frå teneste og liknande
      • reise på dagen
    • kome bort, smelte, tine
      • snøen har reist;
      • ryk og reis! – sjå ryke (2)
  2. vere på reise, fare
    Døme
    • reise rundt i verda;
    • vere ute og reise;
    • reise med tog, båt;
    • reise på tommelen – haike
    • om handelsreisande:
      • reise i skotøy

Faste uttrykk

  • reise med
    ta med seg (noko), stele
Artikkelside

reiste 1

reista

verb

Tyding og bruk

setje reist (1, 1) på
Artikkelside

reiste 2

reista

verb

Tyding og bruk

skrape reist (2 av fisk
Artikkelside

riksrettstiltale

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

tiltale reist mot statsråd eller medlem av Stortinget eller Høgsteretten;
jamfør riksrett
Artikkelside

risp

substantiv inkjekjønn

Opphav

av rispe (3

Tyding og bruk

  1. Døme
    • gjere nokre risp med kniven
  2. lita rift;
    flerre
    Døme
    • få nokre risp på leggen
  3. noko som er rispa (3 av;
    fiskeskjel, reist (2
Artikkelside

riksrett

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

domstol som dømer i saker reist mot statsrådar og medlemer av Stortinget og Høgsteretten for mistanke om rettsbrot i tenesta
Artikkelside

oske

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt aska

Tyding og bruk

  1. pulverliknande rest som blir att etter at eit organisk materiale er brent opp
    Døme
    • ta oska ut av omnen;
    • koke lut av oske
  2. fint steinpulver som blir slengt ut under vulkanutbrot
    Døme
    • vulkansk oske

Faste uttrykk

  • frå oska til elden
    frå ein vanskeleg situasjon til ein enda verre
  • kle seg i sekk og oske
    vise ytre teikn på sorg eller anger
  • leggje i oske
    brenne ned
  • reise seg frå oska
    bli bygd opp på nytt;
    reise seg opp att
    • laget har reist seg frå oska og vunne mange kampar denne sesongen
Artikkelside
Side 1 av 4