Nynorskordboka
oske
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei oske | oska | osker | oskene |
Opphav
norrønt askaTyding og bruk
- pulverliknande rest som blir att etter at eit organisk materiale er brent opp
Døme
- ta oska ut av omnen;
- koke lut av oske
- fint steinpulver som blir slengt ut under vulkanutbrot
Døme
- vulkansk oske
Faste uttrykk
- frå oska til eldenfrå ein vanskeleg situasjon til ein enda verre
- kle seg i sekk og oskevise ytre teikn på sorg eller anger
- leggje i oskebrenne ned
- reise seg frå oskabli bygd opp på nytt;
reise seg opp att- laget har reist seg frå oska og vunne mange kampar denne sesongen