Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
75 treff

Nynorskordboka 75 oppslagsord

rad 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt rǫð

Tyding og bruk

  1. noko eller nokon som er plassert eller følgjer ved sida av eller etter kvarandre;
    linje;
    Døme
    • han skreiv ei heil rad lesarbrev i avisa;
    • så gulrot i rader
  2. rekkje av sitjeplassar
    Døme
    • dei fremste radene i teateret;
    • dei kule jentene sit alltid på bakarste rad
  3. omgang (1, 5) på strikketøy eller hekletøy
    Døme
    • mønsteret byrjar med ti rader glattstrikk

Faste uttrykk

  • i/på rad
    samanhengande, etter kvarandre
    • spelaren vann for fjerde gong på rad;
    • dei mista bussen to gonger i rad
  • i/på rekkje og rad
    etter eller ved sida av kvarandre
    • elevane sit på rekkje og rad;
    • nye prosjekt kom i rad og rekkje
Artikkelside

rad 2

adjektiv

Opphav

norrønt hraðr; jamfør radt

Tyding og bruk

  1. Døme
    • hesten gjekk rade vegen heim
  2. brukt som adverb: rask, snøgg;
Artikkelside

rad 3

symbol

Tyding og bruk

i matematikk: symbol for radian
Artikkelside

rade 2

rada

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

setje, ordne eller fordele i rad (1, 1);
liste opp, samle opp
Døme
  • rade opp stolar;
  • ho har rada opp sigrar denne sesongen
Artikkelside

rade 3

rada

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt hraða

Tyding og bruk

  1. skunde på, drive
    Døme
    • rade seg
  2. særleg om vind: svinge frå sidevind til rad (2, 1) vind
    Døme
    • vinden radar beint ut fjorden
Artikkelside

sårad

substantiv hokjønn

Opphav

av så (6

Tyding og bruk

  1. for (1, 1) som frø eller korn er sådde i
  2. rad med planter som veks opp etter såing
Artikkelside

søylerad

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Døme
  • det var berre ei søylerad att av det gamle tempelet
Artikkelside

unntak, unnatak

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. det å sjå bort frå eller ikkje la telje med;
    avgrensande vilkår
    Døme
    • alle kom, utan unntak;
    • dei streikande gjer unntak for sjukehusa;
    • det er nok med éin vaksinedose, med unntak for personar med nedsett immunforsvar
  2. noko som skil seg frå det vanlege;
    avvikande tilfelle
    Døme
    • unntaket som stadfestar regelen;
    • slik framferd er helst eit unntak;
    • det høyrer til unntaka at ho er heime to helger på rad

Faste uttrykk

  • med unntak av
    bortsett frå
    • med unntak av nokre skrammer, gjekk alt bra
Artikkelside

tog

substantiv inkjekjønn

Opphav

lågtysk toch, genitiv toges, ‘ferd’, eigenleg ‘det å dra, trekkje’; i tyding 2 frå tysk Zug

Tyding og bruk

  1. det å dra, reise i følgje (med eit visst føremål);
    rekkje av noko som dreg i ei viss retning; jamfør vogntog (2)
  2. følgje (av personar) som går i ei viss retning og med eit visst føremål
    Døme
    • gå, marsjere i tog
  3. jernbanevogner i rad (etter trekkvogn, lokomotiv)
    Døme
    • når går toget?
    • ta toget;
    • det går fleire tog – òg overf: det kjem fleire sjansar
  4. lastebil eller trekkvogn med ein eller fleire tilhengjarar; jamfør vogntog (1)
Artikkelside

strak

adjektiv

Opphav

truleg frå lågtysk; samanheng med sterk

Tyding og bruk

  1. stram, tøygd
    • gå stiv og strak;
    • halde noko på strak arm
    • gå strake vegen heim;
    • ta tredje strake sigeren sin – ta tredje sigeren sin på rad
Artikkelside
Side 1 av 8