Nynorskordboka
perle 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei perle | perla | perler | perlene |
Opphav
gjennom lågtysk, frå italiensk; truleg av latin perna namn på muslingslagTyding og bruk
- glinsande, kvit eller blågrå lita kule (framandlekam innkapsla i utskild perlemor), laga av kappeepitelet hos visse muslingar og brukt i smykke
Døme
- ekte perle;
- kulturperle
- i uttrykk:
- som perler på ei snor – i rekkje og rad, slag i slag
- noko som liknar på ei perle (1, 1)
Døme
- uekte perle;
- glasperle
- noko utifrå, storarta;etter Matteus 7,6:
Faste uttrykk
- kaste perler for svingje noko verdifullt til personar som ikkje kan verdsetje det