galen
adjektiv
Opphav
norrønt galinn, opphavleg ‘fortrolla’; opphavleg perfektum partisipp av galeTyding og bruk
- som er frå vitet, frå seg sjølv
Døme
- eg trur eg blir galen av dette bråket;
- mannen må jo vere sprøyte galen;
- te seg som galne
- styrlaus (2), vill (4), laussleppt;sinna
Døme
- galne påfunn;
- vere ung og galen;
- bli galen på ein for noko;
- full og galen
- svært ihuga, huga eller hugteken;vill etter
Døme
- ho er heilt galen etter han;
- han er galen etter å spele fotball;
- vere galen etter søtt
- som etterledd i ord som
- fartsgalen
- fotballgalen
- jentegalen
- ikkje korrekt;
Døme
- ta galen lei;
- rette og galne svar;
- riv ruskande galne opplysningar;
- det er noko gale med motoren
- brukt som adverb
- klokka går gale;
- dei fór gale i denne saka
- ikkje bra;
Døme
- det er noko gale fatt;
- det er for gale at han aldri skulle gifte seg;
- gå frå gale til verre;
- det heldt på å gå gale på køyreturen;
- det er så gale med meg no at eg søv ikkje om nettene
- ulovleg, moralsk klanderverdig
Døme
- det er gale å lyge;
- dette er gale av deg;
- kome på galne vegar;
- kva har eg eigenleg gjort deg gale?
Faste uttrykk
- aldri så gale at det ikkje er godt for nokoei hending som berre ser uheldig ut, kan likevel føre med seg noko positivt