Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

øsen

adjektiv

øs 1

substantiv hankjønn

Opphav

av øse (3

Tyding og bruk

Døme
  • det var slik øs i smaleflokken

flette 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt flétta; samanheng med flette (4

Tyding og bruk

noko som er fletta (4, særleg hår
Døme
  • ho har lange fletter

Faste uttrykk

  • ... fletta av nokon/noko
    gjere noko mykje betre eller meir intenst enn andre
    • bandet speler fletta av dei fleste;
    • ho køyrde fletta av konkurrentane;
    • dei irriterte fletta av meg
  • gå rett i fletta
    • om alkohol: verke raskt
      • boblene gjekk rett i fletta på meg;
      • tilset du sprit i gløggen, går han rett i fletta
    • påverke sterkt
      • låten gikk rett i fletta på tv-sjåarane;
      • til takk fekk han eit smil som gjekk rett i fletta
  • koste fletta
    vere svært dyrt
    • desse mikrofonane kostar fletta;
    • slå eit slag for bryllaup som ikkje kostar fletta
  • vill i fletta
    opprømt, øsen
    • katten spann bortover golvet, heilt vill i fletta;
    • dei dansa så dommaren vart heilt vill i fletta

vill i fletta

Tyding og bruk

opprømt, øsen;
Sjå: flette
Døme
  • katten spann bortover golvet, heilt vill i fletta;
  • dei dansa så dommaren vart heilt vill i fletta

asen 2

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av ase (1

Tyding og bruk