Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 255 oppslagsord

landstraum

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

straum (5) frå anlegg på land til fartøy på sjøen
Døme
  • når skipet ligg til kai, bruker det landstraum i staden for aggregat
Artikkelside

landsetje, landsette

landsetja, landsetta

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

  1. setje i land frå eit fartøy
    Døme
    • landsetje soldatar
  2. setje opp på land (1, 1);
    motsett sjøsetje
    Døme
    • landsetje båten for vinteren
Artikkelside

hollendar

substantiv hankjønn

Opphav

opphavleg berre om person frå det nordvestlege Nederland

Tyding og bruk

  2. nederlandsk fartøy
  3. maskin til å lage papirmasse

Faste uttrykk

  • den flygande hollendaren
    skip eller skipper som etter ei segn må segle til evig tid som straff for gudsspott
Artikkelside

holk 2

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. utrangert skip som til dømes ligg i opplag
  2. skrøpeleg gammalt fartøy
    Døme
    • ein rusten holk
Artikkelside

hogge

hogga

verb

Opphav

norrønt hǫggva

Tyding og bruk

  1. svinge eller slå ein skarp reiskap mot eller inn i noko eller nokon
    Døme
    • hogge eit tre;
    • hogge øksa i stabben;
    • hogge ved;
    • hogge med sverd;
    • hogge av ein finger;
    • hogge seg i foten;
    • hogge hol på isen;
    • hogge i stein med ein meisel;
    • hogge til eit emne;
    • hogge ned for fote
  2. Døme
    • høna hogg etter meg;
    • hogge tennene i kjøtet;
    • hogge kloa i noko;
    • ho hogg tak i han
  3. om fartøy: stampe (2, 4), stange
    Døme
    • skipet hogg mot grunnen;
    • båten hogg i den grove sjøen

Faste uttrykk

  • hogge i
    tale hardt og brått
    • han hogg i så vi hoppa i stolane
  • hogge opp
    ta sund (skip, bilar) for å bruke materialet på nytt
  • hogge ut
    tynne ut (skog)
    • hogge ut eit skogsfelt
Artikkelside

kaiplass

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

plass for eit fartøy ved ei kai
Døme
  • vente på kaiplass
Artikkelside

kai

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

gjennom nederlandsk kaai, frå fransk quai; opphavleg frå keltisk ‘sandbanke, voll’

Tyding og bruk

byggverk av tre eller betong for lasting og lossing av fartøy;
Døme
  • skipet låg ved kai;
  • klappe til kaia;
  • dei la til ved kaia
Artikkelside

hekkbåt

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. båt som heng i davitane ved hekken (2 på eit fartøy
  2. seglbåt med akterende som ligg langt ut over vasslina;
    til skilnad frå spissgattar
Artikkelside

hekk 2

substantiv hankjønn

Opphav

av lågtysk hek; samanheng med hake (2

Tyding og bruk

  1. rom til stråfôr med grind som dyra kan nå fôret gjennom
  2. attarste, øvste del av eit fartøy;
    bakarste del av ein bil
    Døme
    • hekken på bilen har fått ein skade
  3. grind (3) med spildrer til å ha på sida av eit lass
Artikkelside

haleparti

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. område kring ein hale (1, 1)
  2. bakre del på eit fartøy, særleg den delen av eit fly som er bak vengene;
    jamfør hale (1, 2)
Artikkelside
Side 6 av 26