Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 298 oppslagsord

tillate

tillata

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

kanskje etter lågtysk tolaten, jamfør norrønt láta til; som I late

Tyding og bruk

  1. gje løyve til, la få lov;
    la skje
    Døme
    • tillate folk å seie det dei meiner;
    • røyking er ikkje tillate;
    • tillat meg å bryte inn ein augeblink;
    • dei kunne ikkje tillate at garden kom til nedfalls
    • gje høve til
      • eg reiser, om vêret tillèt det
  2. refleksivt: gjere seg så fri, driste seg til
    Døme
    • ho tillèt seg kva som helst
Artikkelside

hauste fruktene av noko

Tyding og bruk

nyte fordelane av eit (godt) utført og kanskje vanskeleg arbeid;
Sjå: hauste
Døme
  • no kan ho endeleg hauste fruktene av ti års hardt arbeid
Artikkelside

endig

adjektiv

Opphav

kanskje innverknad frå lågtysk endich ‘rask’; samanheng med ann

Tyding og bruk

Artikkelside

hauste

hausta

verb

Opphav

norrønt hausta, opphavleg ‘bli haust’

Tyding og bruk

  1. samle inn og få avlinga under tak
    Døme
    • vi kjem til å hauste tidleg i år;
    • eg har hausta inn epla;
    • ho hausta honningen frå bikubene;
    • dei haustar inn kveiten allereie
  2. i overført tyding: få (2, 1) eller oppnå noko som løn eller resultat av ein innsats
    Døme
    • ho hausta stor applaus frå tilhøyrarane;
    • han hausta anerkjenning for arbeidet

Faste uttrykk

  • det haustast
    det går mot haust
    • det haustast og trea blir gule
  • ein haustar som ein sår
    ein får dei resultata ein fortener
  • hauste fruktene av noko
    nyte fordelane av eit (godt) utført og kanskje vanskeleg arbeid
    • no kan ho endeleg hauste fruktene av ti års hardt arbeid
  • hauste juletreet
    ta pynten av juletreet
  • hauste storm
    få sterk kritikk for noko;
    jamfør så vind og hauste storm
    • dei har hausta stor storm med planane sine
  • så vind og hauste storm
    seie eller gjere noko tilsynelatande lite som får uventa negative konsekvensar
    • dei har sådd vind og hausta storm med forslaget sitt
Artikkelside

sky 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt ský n; kanskje samanheng med skjå (2

Tyding og bruk

  1. tett samling av vassdropar eller iskrystallar i atmosfæren
    Døme
    • godvêrssky;
    • toresky;
    • uvêrssky;
    • det samla seg mørke skyer i vest;
    • sveve oppe i skyene – òg: ikkje ha kontakt med røyndomen
  2. tett samling av røyk, støv og liknande
    Døme
    • røyksky;
    • støvsky;
    • ei sky av damp;
    • ei sky av mygg;
    • håret stod i ei sky rundt hovudet hennar

Faste uttrykk

  • ikkje ei sky på himmelen
    klarvêr; problemfri tilstand
  • oppe i skyene
    svært lykkeleg
  • rose opp i skyene
    gje (altfor) sterke lovord
Artikkelside

antakeleg 2

adverb

Opphav

av bokmål antakelig; jamfør anta

Tyding og bruk

kanskje, rimelegvis, venteleg
Døme
  • eg blir antakeleg heime
Artikkelside

vindmølle

substantiv hokjønn

Opphav

kanskje etter lågtysk

Tyding og bruk

  1. mølle driven av vindmotor
    Døme
    • vindmøllene i Nederland

Faste uttrykk

  • kjempe mot vindmøller
    etter Cervantes’ roman Don Quijote: kjempe mot innbilte motstandarar
Artikkelside

svele 2

substantiv hokjønn

Opphav

kanskje frå tysk; vel samanheng med svæle (2, 3)

Tyding og bruk

lita pannekake av mjøl, egg, surmjølk, sukker, natron og hjortetakksalt
Artikkelside

åverje

substantiv hokjønn

Opphav

kanskje opphavleg ov-

Tyding og bruk

Artikkelside

ås 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt áss; kanskje same opphav som ås (1

Tyding og bruk

langvore høgdedrag (med eller utan skog);
morenerygg;
låg fjellrygg
Artikkelside
Side 4 av 30