Nynorskordboka
ås 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ås | åsen | åsar | åsane |
Opphav
norrønt áss; kanskje same opphav som ås (2Tyding og bruk
- det som noko sviv rundt;
Døme
- hjulås
- på plog: (horisontal) bom som går frå den bakre delen (med veltefjøl o a) fram til festet for dragkrafta
Døme
- plogås
- tverrtre som bind i hop meiane på slede, stytting, kjelke og liknande;tverrtre som bind i hop to skjæker;