Nynorskordboka
sky 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei sky | skya | skyer | skyene |
Opphav
norrønt ský n; kanskje samanheng med skjå (2Tyding og bruk
- tett samling av vassdropar eller iskrystallar i atmosfæren
Døme
- godvêrssky;
- toresky;
- uvêrssky;
- det samla seg mørke skyer i vest;
- sveve oppe i skyene – òg: ikkje ha kontakt med røyndomen
- tett samling av røyk, støv og liknande
Døme
- røyksky;
- støvsky;
- ei sky av damp;
- ei sky av mygg;
- håret stod i ei sky rundt hovudet hennar
Faste uttrykk
- ikkje ei sky på himmelenklarvêr; problemfri tilstand
- oppe i skyenesvært lykkeleg
- rose opp i skyenegje (altfor) sterke lovord