Nynorskordboka
skjå 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skjå | skjåen | skjåar | skjåane |
Opphav
norrønt skjár; samanheng med skineTyding og bruk
- gjennomsynleg eller gjennomskinleg hinne, særleg av magehinna frå ei ku
Døme
- berre ha ein skjå til glas
- ramme med skjå (2, 1) brukt som luke i ein glugge
Døme
- dra skjåen for ljoren