Avansert søk

Nynorskordboka 13 oppslagsord

substantiv inkjekjønn

mellomnorsk sprang; frå lågtysk

hekla eller knipla kant eller mellomverk på dukar, handkle og liknande

verb

norrønt rekja

strekkje (fram, opp, ut), spenne (3, 1), rette (2, 2)
Døme
- rekke fram handa;
- rekke tunge;
- rekke skinn – strekkje ut
- gje
  rekk meg fatet
- refleksivt:
  rekke seg i senga
løyse opp, følgje faret (tråden) attende
Døme
- rekke opp det ein har strikka, hekla;
- rekke vegen etter nokon;
- rekke tankane attende
gå i rekkje (1, 1);
gå seint, rusle
Døme
- kyrne rekte heim

substantiv hokjønn

frå fransk; samanheng med blond

hekla eller vove kniplingsliknande band, ofte med figurmønster

Side 2 av 2

Resultat per side: