Avansert søk

Bokmålsordboka 11 oppslagsord

Nynorskordboka 24 oppslagsord

eigenleg, eigentleg

adjektiv

Opphav

frå lågtysk, jamfør norrønt eiginligr ‘eigen, særleg’; av eigen

Tyding og bruk

verkeleg, sann;
faktisk, reell (1)
Døme
- i eigenleg forstand;
- den eigenlege grunnen;
- dei eigenlege eigarane av bustaden;
- den eigenlege sanninga
frå byrjinga;
opphavleg
Døme
- han var eigenleg prest
- brukt som adverb
  ecru tyder eigenleg ‘ubleikt’
brukt som adverb: i røynda;
strengt teke;
i grunnen
Døme
- kva meiner du eigenleg?
- eigenleg burde eg liggje til sengs;
- eigenleg var ho ikkje så snill

draumetydar, draumtydar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som tyder draumar

bi- 1

prefiks

Opphav

same opphav som bi

Tyding og bruk

prefiks (1) i ord som nemner noko som kjem i tillegg;
i ord som bidrag
prefiks (1) i ord som nemner noko som tyder mindre enn noko anna;
i ord som biinntekt og biprodukt;
motsett hovud-

antonym 1

substantiv inkjekjønn

Uttale

antonyˊm

Opphav

substantivering av antonym (

Tyding og bruk

ord som tyder det motsette av eit anna, motsett synonym (

Døme

‘fattig’ og ‘rik’ er antonym

Side 3 av 3

Resultat per side: