Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
36 treff

Bokmålsordboka 13 oppslagsord

arv

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt arfr

Betydning og bruk

  1. noe som er eller kan bli arvet
    Eksempel
    • arven fra fedrene;
    • sønnen fikk eiendommen i arv;
    • hun etterlot seg en stor arv;
    • få forskudd på arv
  2. biologisk egenskap eller særtrekk som er eller kan bli nedarvet
    Eksempel
    • arv og miljø;
    • det lyse håret er en arv fra faren
  3. det å arve
    Eksempel
    • erverve ved arv
  4. det som har blitt skapt eller gjort i fortiden;
    historie
    Eksempel
    • løfte, ta opp arven etter foreldrene sine;
    • videreføre den litterære arven etter Hamsun;
    • en åndelig arv

Faste uttrykk

  • gå i arv
    være arvelig, bli (ned)arvet
Artikkelside

arvelodd

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør lodd (1

Betydning og bruk

  1. del av hele arven som faller på en arving
  2. arv, ting som har gått eller skal gå i arv
Artikkelside

andel

substantiv hankjønn

Opphav

fra lavtysk

Betydning og bruk

  1. Eksempel
    • din andel av utgiftene;
    • kjøpe ens andel;
    • ha andel i en forretning;
    • hennes andel av arven;
    • få sin andel av utbyttet
  2. Eksempel
    • regissøren har sin store andel i det fine resultatet
  3. Eksempel
    • en liten andel av spesialistene i Forsvaret
Artikkelside

Nynorskordboka 23 oppslagsord

heil 1

adjektiv

Opphav

norrønt heill

Tyding og bruk

  1. ikkje sund;
    uskadd, i stand
    Døme
    • buksa er heil;
    • egget er like heilt;
    • vindauga er heile
  2. av same materialet;
    ublanda, usamansett
    Døme
    • heil ull
  3. i full storleik;
    udelt, uredusert, fullstendig
    Døme
    • eit heilt brød;
    • heile året;
    • i heile dag;
    • heile verda;
    • elevar frå heile byen;
    • få heile arven;
    • eg har vondt i heile kroppen;
    • han har det heile og fulle ansvaret for krisa
    • brukt som substantiv
      • to halve er ein heil
  4. svær, stor, dugeleg
    Døme
    • ei heil mengd;
    • heile flokkar med elg
  5. ikkje mindre enn
    Døme
    • heimturen tok heile 15 timar
  6. brukt som adverb: fullt ut, fullstendig, aldeles
    Døme
    • det er heilt sikkert;
    • eg er heilt utsliten;
    • dette er heilt etter min smak;
    • temperaturen var heilt nede i –39 °C

Faste uttrykk

  • det heile
    alt i hop
    • ha overoppsyn med det heile
  • ein heil del
    nokså mykje eller mange
  • fullt og heilt
    fullstendig, aldeles;
    fullt ut
    • stille seg fullt og heilt bak leiaren
  • heil ved
  • heil vegg
    vegg utan dør eller vindauge
  • heile greia
    alt i hop
    • eg vart trøytt av heile greia
  • heile tal
    tal som ikkje er brøkar
  • heile tida
    støtt og stadig;
    alltid
  • heilt gjennom
    fullt ut, fullt og heilt
    • han var heilt gjennom lygnaktig
  • heilt ut
    fullt ut, fullt og heilt
    • teateret er heilt ut finansiert av staten
  • i det heile teke
    • på mange måtar;
      stort sett;
      i det store og heile
      • eg er i det heile teke litt forundra over denne avgjerda
    • i nektande uttrykk: på nokon måte
      • eg angrar ikkje i det heile teke
  • i det store og heile
    alt i alt, stort sett, jamt over
Artikkelside

uskift, uskifta

adjektiv

Tyding og bruk

ikkje fordelt

Faste uttrykk

  • sitje i uskifta bu
    (førebels) overta arven etter ektefelle utan å skifte med livsarvingane
Artikkelside

usams

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • dei vart usams om arven
Artikkelside

smeiken

adjektiv

Tyding og bruk

som taler eller fører seg smeikjande og søtt;
sukkersøt og blid;
Døme
  • vere blid og smeiken når arven skal delast;
  • smeiken som ein katt
Artikkelside

forrekne

forrekna

verb

Opphav

frå tysk; av for- (2

Faste uttrykk

  • forrekne seg
    misrekne seg, vurdere gale;
    feilberekne
    • han tenkte å få arven, men der forrekna han seg;
    • vere i ferd med å forrekne seg grovt
Artikkelside

del

substantiv hankjønn

Opphav

av lågtysk de(i)l

Tyding og bruk

  1. avgrensa stykke (1, 1) av ein heilskap;
    Døme
    • utskiftbare delar;
    • dele kaka i to delar;
    • uret består av mange delar
  2. delmengd av ein heilskap
    Døme
    • denne delen av verda;
    • den første delen av boka;
    • dei er ein viktig del av samfunnet;
    • forskarane skal ha ein stor del av æra
  3. mogleg alternativ
    Døme
    • ingen av delane;
    • begge delar er like bra
  4. det å ha eigarskap i eller vere med på;
    Døme
    • få sin del av arven;
    • ta del i arbeidet;
    • ha del i sameiget;
    • ha del i foreldreansvaret

Faste uttrykk

  • bli nokon til del
    bli gjeven til nokon;
    falle på nokon sin part
    • gåva som vart meg til del
  • ein del
    nokså mange eller mykje
    • ein del elevar trivst ikkje på skulen;
    • gjere ein del endringar;
    • ein god del dyrare enn forventa;
    • dei syklar ein del
  • for all del
    meir enn noko anna;
    framfor alt
    • hald deg for all del i ro!
  • for den del
    for den saks skuld;
    i og for seg
    • eller noko heilt anna for den del
  • for nokon sin del
    • etter ynsket eller preferansen til nokon
      • eg for min del er lei av alt maset;
      • for hennar del passa det fint;
      • ho er for sin del skeptisk til ideen
    • for nokon eller noko;
      på grunn av
      • dei kjøpte huset mest for utsikta sin del;
      • ete sunt for helsa sin del
  • i alle delar
    på alle måtar
    • alternativet er i alle delar det same no som før
  • til dels
    til ei viss grad;
    delvis
    • påstanden er til dels sjølvmotseiande
Artikkelside

bu 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt bú

Tyding og bruk

  1. nemning for eigedom, rettar og plikter som rettsleg høyrer i hop
    Døme
    • gjere opp eit bu;
    • skifte buet

Faste uttrykk

  • setje bu
    skaffe seg ein heim;
    busetje seg
    • dei sette bu på eit småbruk
  • sitje i uskifta bu
    (førebels) overta arven etter ektefelle utan å skifte med livsarvingane
Artikkelside

bandleggje, bandlegge

bandleggja, bandlegga

verb

Tyding og bruk

leggje band på (nokon eller noko);
i jus: setje vilkår for eller avgrense den frie råderetten over eigedom, arv eller liknande for å hindre uynskt eller urett bruk
Døme
  • bandleggje store areal til vegføremål;
  • arven er bandlagd
Artikkelside

avkorting

substantiv hokjønn

Opphav

av avkorte

Tyding og bruk

  1. det å gjere noko kortare;
    Døme
    • avkorting av fabrikkpipa
  2. det å trekkje frå;
    Døme
    • få avkorting i arven på grunn av forskot;
    • aktløyse førte til avkorting i forsikringsutbetalinga
Artikkelside

arveskifte

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

fordeling av arven mellom arvingane
Artikkelside
Side 2 av 3