Avansert søk

84 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 84 oppslagsord

skunde 3

skunda

verb

Opphav

norrønt skunda

Tyding og bruk

få til å vere snar;
drive på;
setje fart i
Døme
  • det skundar pådet hastar

Faste uttrykk

  • skunde på
    be (nokon) snøgge seg
  • skunde seg
    vere snar

skunde 1

substantiv hokjønn

Opphav

samanheng med kyndel

Tyding og bruk

brand (1), kyndel til å lyse med

skunde 2

substantiv hokjønn

Opphav

av skunde (3

Tyding og bruk

laust liv;
Døme
  • ha skundamåtte på do i ei hast

rushe

rusha

verb

Uttale

røsˋje

Opphav

av rush

Tyding og bruk

skunde på, setje fart i;
storme framover
Døme
  • vi vil ikkje rushe saka gjennom;
  • dei rusha gjennom løypene

ruffe

ruffa

verb

Opphav

lågtysk ruffen ‘støyte’

Tyding og bruk

gjere frå seg eit arbeid i ein fart;
drive på med kraft

Faste uttrykk

  • ruffe seg
    skunde seg

raske seg

Tyding og bruk

forte seg;
skunde seg;
Sjå: raske
Døme
  • eg raska meg heimover

rauv, ræv

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt rauf ‘hol’

Tyding og bruk

Faste uttrykk

  • få/setje ræva i gir
    få opp farten, skunde seg
    • få ræva i gir og kom!
    • set ræva i gir og få det unnagjort!
  • gå på rauva
    • falle, dette
      • ho glei og gjekk på rauva
    • mislykkast
      • forretninga gjekk på rauva
  • ha gullhår i rauva
    støtt ha lykka med seg
  • lette på rauva
    reise seg for gjere noko
  • midt i ræva
    ikkje det minste
    • det interesserer meg midt i ræva
  • sitje på rauva
    vere uverksam

raske 2

raska

verb

Opphav

av rask (2

Faste uttrykk

  • raske på
    setje opp farten
    • no gjeld det å raske på
  • raske seg
    forte seg;
    skunde seg
    • eg raska meg heimover

rappe seg

Tyding og bruk

skunde seg;
Sjå: rappe
Døme
  • rappe seg heim

rappe 2

rappa

verb

Opphav

av rapp (5

Faste uttrykk

  • rappe seg
    skunde seg
    • rappe seg heim