Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 3 oppslagsord

verb

norrønt ǿra ‘gjere ør, galen’; av ør

bli ør og tumlen;
ørast (1)
Døme
- øre i hovudet;
- mange ører når dei kjem til vêrs
gå som i søvne;
døse
tale i ørska;
fantasere

substantiv hankjønn

i samansetningar: mynt, pengestykke av ein viss påstempla verdi

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

norrønt eyrir, fleirtal aurar; av latin aureus ‘gullmynt’ av aurum ‘gull’

skandinavisk mynteining verd ¹⁄₁₀₀ krone
Døme
- det kosta ei krone og femti øre;
- siste øra(ne) gjekk til ein kopp kaffi;
- ikkje ein (eit) øre – ikkje noko, ingenting;
- han åtte ikkje ein (eit) øre;
- han stod der utan ein (eit) øre – heilt pengelens;
- det er ikkje verdt fem øre – ikkje nokon ting
før: nordisk vekt- og mynteining, om lag 25 gram, verd ⅛ mark
før: jordegodseining i landskyldrekninga som gav eitt bismarpund smør (eller tilsvarande verdi i andre vareslag) i årleg leige