Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

rue 2

rua

verb

Opphav

av ru (1

Tyding og bruk

  1. plukke ru (1 av sauene
  2. klippe sauene
  3. gjere loden og mjuk
Artikkelside

rue 1, ruve 1

substantiv hokjønn

Opphav

mellomnorsk rufa

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ei rue med flatbrød
  2. klump, klatt med ekskrement frå dyr
Artikkelside

ru 2

adjektiv

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. grov, ujamn på overflata
    Døme
    • ru hud;
    • ru(e) hender
  2. Døme
    • med ru røyst
Artikkelside

hønsehirse

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

plante i grasfamilien med rue, spisse blad, forgreina strå og blomstrar tett saman i avlange aks;
Echinochloa crus-galli
Artikkelside

ruve 3

ruva

verb

Opphav

samanheng med rue (1

Tyding og bruk

  1. ta stor plass, sjå stor ut;
    gjere (mykje, lite) av seg;
    Døme
    • fjella ruver i bakgrunnen;
    • eit verk som ruver i musikkhistoria
  2. verke så eller så (stor), sjå ut til
    Døme
    • ho ruver for å vere minst ti år
Artikkelside

ruke 1

substantiv hokjønn

Opphav

truleg av norrønt hrúga; samanheng med ruge (1 og rauk

Tyding og bruk

  2. klatt av dyreekskrement, rue (1, 2)
    Døme
    • kuruke
Artikkelside

ruge 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt hrúga

Tyding og bruk

Artikkelside