Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 18 oppslagsord

raseri

substantiv inkjekjønn

Opphav

av rase (2

Tyding og bruk

sterkt sinne;
harme, vreide
Døme
  • bli kvit av raseri
Artikkelside

raserianfall

substantiv inkjekjønn

Opphav

av raseri og anfall

Tyding og bruk

kraftig utbrot av sinne
Artikkelside

mani

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk eller fransk; frå gresk mania ‘raseri’

Tyding og bruk

  1. i psykiatri: oppspilt sinnsstemning med sterk sjølvkjensle og verketrong
  2. sterk, einsidig lyst eller interesse;
    Døme
    • ha mani for motorsyklar;
    • kortspel kan bli ein rein mani
Artikkelside

kokande

adjektiv

Opphav

av koke (2

Tyding og bruk

  1. brukt forsterkande til ord med tydinga ‘varme’ eller ‘varm’
    Døme
    • dei stod i kø i kokande varme
    • brukt som adverb
      • det var kokande heitt ute
  2. i overført tyding: brukt forsterkande til ord med tydinga ‘sinne’ eller ‘sint’
    Døme
    • kokande raseri
    • brukt som adverb
      • vere kokande sint
Artikkelside

innbiten

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som vitnar om undertrykt raseri
    Døme
    • han fekk eit innbite uttrykk i andletet
  2. Døme
    • han var ein innbiten motstandar av nazismen
Artikkelside

raud klut

Tyding og bruk

i tyrefekting: raudt plagg til å terge oksen med;
i overført tyding (føreseieleg) årsak til sinne;
Sjå: raud
Døme
  • verke som ein raud klut – vekkje raseri
Artikkelside

avsindig

adjektiv

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

frå seg;
Døme
  • vere avsindig av raseri
  • brukt som adverb
    • vere avsindig rik
Artikkelside

avmaktskjensle

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kjensle av å vere maktlaus, ikkje kunne gjere noko med situasjonen;
Døme
  • bli fylt av raseri og avmaktskjensle
Artikkelside

østrus

substantiv hankjønn

Opphav

av latin oestrus ‘raseri’; gresk oistros ‘brunst’

Tyding og bruk

Artikkelside

vill

adjektiv

Opphav

norrønt villr

Tyding og bruk

  1. som veks, lever i fri naturtilstand;
    Døme
    • ville planter og dyr;
    • temje ein vill hest;
    • slike planter veks ikkje ville el. vilt i Noreg
  2. Døme
    • på ville fjellet;
    • ville og forrivne fjell;
    • Det ville vesten – jamfør Vesten (2)
  3. som har mista orienteringssansen;
    forvildra
    Døme
    • døgnvill;
    • rådvill;
    • gå seg vill;
    • fare vill;
    • på ville vegar
    • som adverb:
      • vilt framande folk – heilt ukjende
  4. ståkande;
    Døme
    • ville barn;
    • ein vill dans;
    • vill av raseri;
    • vere vill etter tobakk;
    • føre eit vilt liv
  5. Døme
    • vill forvirring;
    • slå vilt om seg;
    • vere på vill flukt;
    • ein vill plan
    • i politikk:
      • ville rykte – utrulege

Faste uttrykk

  • ville røyster
    røyster som fell på kandidat(ar) utanom dei offisielle listene
  • ville streikar
    spontane streikar som ikkje er i samsvar med avtalene i arbeidslivet
Artikkelside
Side 1 av 2