Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 12 oppslagsord

privilegium

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin, av privus ‘einskild’ og lex ‘lov’

Tyding og bruk

(lovfesta) førerett (1, særrett
gunstige livsvilkår som ikkje alle opplever;
særskilt gode (3
Døme
- frisk luft og reint vatn er eit privilegium

Artikkelside

privilegere

privilegera

verb

Opphav

av latin privilegium

Tyding og bruk

gje førerett (;

jamfør privilegert

Døme

avtaler som privilegerer det eine landet

Artikkelside

privilegert

adjektiv

Opphav

av privilegere

Tyding og bruk

som har (mange) privilegium;

som har fleire gode eller føremoner enn andre

Døme

ha ei privilegert stilling;
vi er særs privilegerte som kan reise overalt

Artikkelside

prerogativ

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin, opphavleg ‘som blir spurd først’

Tyding og bruk

førerett (, særrett, privilegium (1)

Artikkelside

førstefødselsrett, fyrstefødselsrett

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør rett (

Tyding og bruk

førerett (1 som ein førstefødd har
Døme
- historia i bibelen om Esau som selde førstefødselsretten til bror sin for ei skål med linser
i overført tyding: førsterett eller privilegium basert på erfaring, styrke eller liknande
Døme
- partiet hadde så å seie førstefødselsretten i denne saka, men selde den for ingenting

Artikkelside

handfesting

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom dansk, frå lågtysk; jamfør norrønt handfesting ‘lovnad, avtale med handslag’ og handfestning ‘trygd, sikkerheit’

Tyding og bruk

om eldre forhold: dokument med lovnad om mellom anna å halde lov og rett og respektere privilegium som ein konge måtte skrive under på før han vart vald

Artikkelside