Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

overlevere

overlevera

verb

Opphav

etter tysk

Tyding og bruk

  1. gje, levere frå seg
    Døme
    • overlevere eit brev
  2. la gå i arv frå ættledd til ættledd;
    halde ved lag
    Døme
    • skrive ned eit eventyr slik det er overlevert
Artikkelside

overlevering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  2. det som særleg munnleg blir ført vidare frå ættledd til ættledd;
    Døme
    • vi kjenner segna i fleire munnlege overleveringar
Artikkelside

notifisere

notifisera

verb

Opphav

frå latin , av notus ‘kjend’ og -ficere ‘gjere’

Tyding og bruk

  1. gjere kjent, melde
  2. overlevere ein diplomatisk note
Artikkelside

tradere

tradera

verb

Opphav

latin ‘overlevere’ av trans ‘over’ og dare ‘gje’

Tyding og bruk

overlevere eller formidle tradisjon (1)
Døme
  • forteljingane var traderte i fleire hundre år før dei vart nedskrivne
Artikkelside

akkreditiv

substantiv inkjekjønn

Uttale

akreditiˊv

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

fullmaktsbrev for ein offisiell utsending
Døme
  • vere i audiens hos Kongen for å overlevere akkreditiva sine
Artikkelside