Nynorskordboka
tradisjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tradisjon | tradisjonen | tradisjonar | tradisjonane |
Opphav
frå latin av tradereTyding og bruk
- det som særleg munnleg blir ført vidare frå slekt til slekt, til dømes i folkeminne, segner og truer;jamfør folklore
Døme
- etter tradisjonen var haugen ei vikinggrav;
- samle inn tradisjonar både frå folkedikting og folkemusikk;
- eit område med rike tradisjonar
Døme
- for mange er det tradisjon å gå i kyrkja på dei store høgtidene;
- julefeiringa er ein gammal tradisjon;
- det var tradisjon å skipe til haustfest i laget;
- tradisjonen tru vekte russen lærarane om morgonen 17. mai;
- somme rettsavgjerder må byggje på tradisjon
- førebilete, skule (1, 4)
Døme
- dikttolkingane hennar skapte tradisjon