Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 61 oppslagsord

orkester

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå gresk , opphavleg ‘danseplass for koret mellom scena og tilskodarane’

Tyding og bruk

  1. større gruppe av musikarar som spelar saman
    Døme
    • ein konsert for kor og orkester
Artikkelside

arrangere

arrangera

verb

Uttale

arangsjeˊre

Opphav

frå fransk , av à ‘til’ og ranger ‘ordne’

Tyding og bruk

  1. skipe, stelle, lage til;
    Døme
    • arrangere ein konferanse;
    • arrangere møblane i eit rom
  2. i musikk: leggje til rette (eit musikkstykke) for andre instrument (3) enn i originalnotane
    Døme
    • arrangere stykket for orkester
  3. lage til kunstig;
    stille opp
    Døme
    • innbrotet var arrangert;
    • biletet er arrangert

Faste uttrykk

  • arrangert ekteskap
    ekteskap som er bestemt av nokon andre enn dei som skal gifte seg, ofte foreldra
Artikkelside

messing

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt mersing, messing

Tyding og bruk

  1. legering av kopar og sink
    Døme
    • dørbeslag av messing
  2. samnemning for blåseinstrument av metall i eit orkester

Faste uttrykk

  • blanke messingen
    nakne huda (på folk)
Artikkelside

orkestrere

orkestrera

verb

Tyding og bruk

  1. arrangere (2) eit musikkstykke for orkester
  2. i overført tyding: arrangere (1);
    Døme
    • dei orkestrerte eit kupp
Artikkelside

orkestral

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld orkester;
som er skrive for eller blir spela av orkester
Døme
  • orkestrale verkemiddel
Artikkelside

orkesterleiar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som leier eit orkester;
Artikkelside

orkesterdirigent

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som dirigerer eit orkester
Døme
  • han er utdanna orkesterdirigent
Artikkelside

oratorium

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin ‘bønesal’

Tyding og bruk

stort musikkverk for kor, solistar og orkester, der det høyrer til ein tekst med religiøst dramatisk innhald (med emne frå Bibelen)
Artikkelside

korps

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom fransk, frå latin corpus ‘kropp’, opphavleg ‘heilskap’; jamfør korpus (2

Tyding og bruk

  1. militær avdeling med særskild oppgåve
  2. gruppe personar med felles arbeidsoppgåver
  3. (uniformert) orkester med blåse- og slaginstrument;
    Døme
    • ho spelar kornett i korpset
Artikkelside

musikkorps, musikk-korps

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

(uniformert) orkester med blåse- og slaginstrument;
Artikkelside
Side 1 av 7